زندگی آن نفس آید که تو آغاز شوی

شعر می گردم اگر، قافیه پرداز شوی 
شهپر قله ی قافم، پر پرواز شوی 

من و کمبود محبت، تو و بوسیدن وعشق
می شد ایکاش برایم ،تو پس انداز شوی

برده ای صبرو قرارو سرو سامانم را
نکنم خوف ،اگر خانه برانداز شوی

مرده ام پیش تو ،روحی بدم،عیسی نفسم
خنده کن ،جامه گشا ،تا پر اعجاز شوی

می درد پرده ی شب ،چشم درخشانت باز
زندگی آن نفس آید که تو آغاز شوی
میترا کیانی
@mitrakiani1352
@shaeranehmk